Denizin sessizliği
sonsuz bir yargıyı gürlüyor
bir kovaya sığacak kadar yoğun
iki damladan daha amansız.
Artık ufku bize yaklaştırsın ya da teslim etsin
Medusaların mavi ölümünü
ona fırsat vermeyen şüphelerimizi.
Deniz bir sağır gibi dinliyor
tanrı gibi duyarsız
ve sadece hayatta kalanlara hayat veriyor.
Ondan ne beklediğimi asla bilemeyeceğim
bana nasıl bir büyü yaptığını da
ama bu gözler fayanslara bakmaktan bıktığında
ve ovalarla tepeler arasındaya da
başka sokaklara kapanan sokaklarında beklerken
işte o zaman hayatta kalan biriymiş gibi hissedeceğim
ve beni sadece deniz kurtaracak.
MARIO BENEDETTI
Uruguay, 1920-2009
İspanyolcadan Çeviren: Mesut Özden Gözütok
